Κάποιοι, πριν όχι και τόσο πολλά χρόνια, προσπαθούσαν να πείσουν μεταξύ άλλων τον κόσμο, ότι για να μπορέσεις να συντηρείς μια κοινωνία σκλάβων με δυο τρία βασικά δικαιώματα για την επιβίωση τους, θα πρέπει να μπορείς, έστω αυτά τα δύο τρία δικαιώματα να τους τα εξασφαλίσεις.
Μπορεί να επιβάλλεις στους σκλάβους σου να ζουν με ένα κομμάτι ψωμί.
Θα πρέπει όμως έστω αυτό το κομμάτι ψωμί να τους το δίνεις τελικά.
Μπορεί να τους λες ότι θα μένουν 30 άτομα σε δωμάτιο που με το ζόρι φιλοξενεί 10 άτομα. Θα πρέπει όμως αυτό το στενάχωρο και χωρίς ανέσεις δωμάτιο να τους το δώσεις. Μπορείς να τους μιλάς για το ότι τα παιδιά τους κάποτε ίσως να δουν καλύτερες ημέρες.
Θα πρέπει όμως να εξασφαλίσεις το ότι θα υπάρξουν παιδιά και θα επιβιώσουν μέχρι εκείνες τις πιθανότατα καλύτερες ημέρες.
Μπορεί να επιβάλλεις στους σκλάβους σου να ζουν με ένα κομμάτι ψωμί.
Θα πρέπει όμως έστω αυτό το κομμάτι ψωμί να τους το δίνεις τελικά.
Μπορεί να τους λες ότι θα μένουν 30 άτομα σε δωμάτιο που με το ζόρι φιλοξενεί 10 άτομα. Θα πρέπει όμως αυτό το στενάχωρο και χωρίς ανέσεις δωμάτιο να τους το δώσεις. Μπορείς να τους μιλάς για το ότι τα παιδιά τους κάποτε ίσως να δουν καλύτερες ημέρες.
Θα πρέπει όμως να εξασφαλίσεις το ότι θα υπάρξουν παιδιά και θα επιβιώσουν μέχρι εκείνες τις πιθανότατα καλύτερες ημέρες.
Βέβαια η βιομηχανική επανάσταση έχει φρενάρει, η αστική τάξη δεν έχει την αίγλη την μετα-φεουδαρχική, ούτε παράγει «όπλα» για τους επαναστάτες που θα την ανατρέψουν. Το «προλεταριάτο» έχει διασπαστεί ιδεολογικά και δεν μαζικοποιείται. Η έννοια της «πάλης των τάξεων» σίγουρα έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
Τι έχει απομείνει όμως; Τι είναι αυτό το οποίο καλύπτει τα κενά των παραπάνω ομάδων, αναγκών, λύσεων;
Οι ηγέτες του σήμερα ακολουθούν εντολές τραπεζιτών και μεγάλων οικονομικών τραστ. Έχουν εντολή να οδηγήσουν στην απώλεια οικονομικών προνομίων αλλά και προνομίων επιβίωσης των Εθνών.
Θέλουν να διαλύσουν την ατσάλινη αλυσίδα του Έθνους και της Φυλής, χτυπώντας τους κρίκους της έναν-έναν.
Στην Ελλάδα πιο συγκεκριμένα, χτυπούν εδώ και χρόνια την ιστορική αλήθεια. Χτυπούν την Θρησκεία και την Γλώσσα μας.
Χτυπάνε αλύπητα την πολιτισμική και γονιδιακή συνοχή μας, για να καταφέρουν αυτό που δεν κατέφεραν χιλιάδες χρόνια οι εχθροί μας.
Χτυπάνε τα τελευταία χρόνια και την Οικονομία μας.
Όλα αυτά εντάσσονται σε ένα γενικότερο πλάνο παγκόσμιας διακυβέρνησης, προσαρμοσμένο για κάθε Έθνος ανάλογα.
Θα βομβαρδίσουν το ένα, θα διώξουν πρόσφυγες, θα τους οδηγήσουν στην Ευρώπη, η Ευρώπη θα τους δεχτεί γιατί είναι προοδευτικοί αυτόχειρες, θα δημιουργηθούν εντάσεις στις τοπικές κοινωνίες, θα υπάρξει ένα πολιτισμικό ίσως και πολεμικό ΣΟΚ κάποια στιγμή και μέσα σε όλη αυτή την αναταραχή θα κόβουν, μισθούς, συντάξεις, παιδεία, υγεία και κάθε είδους εργασιακό δικαίωμα.
Θα ρωτούσε κάποιος, «Αυτές είναι οι τέλειες συνθήκες για να γεννηθεί, να ευδοκιμήσει και να γιγαντωθεί το νέο κομμουνιστικό-μαρξιστικό επαναστατικό ρεύμα, γιατί λοιπόν δεν τα καταφέρνει;»
Η απάντηση είναι εύκολη, αν και δυσνόητη για τους αριστερούς.
Ο κομμουνισμός βασίζεται στην προαναφερόμενη «πάλη των τάξεων». Πως η μία τάξη θα ανατρέψει τις τάξεις που είναι από πάνω της. Τελικός νικητής, πιστεύει ο κομουνισμός, πως πρέπει να είναι η κατώτερη λαϊκή τάξη, δηλαδή το «προλεταριάτο». Θα σπάσει όλα τα ανώτερα στρώματα που την επικαλύπτουν, την ποδοπατούν, και εκμεταλλεύονται την αξία της εργασίας της και θα ανέβει στην κορυφή.
Η ιδεολογία αυτή δημιουργήθηκε ξεκάθαρα πατώντας σε μια καθαρά οικονομικο-εργασιακή πλατφόρμα, με παντελή έλλειψη στοιχείων όπως το Έθνος και η Πατρίδα. Προτείνει την διαμάχη και την πάλη ανάμεσα σε ομοεθνείς με βάση το επάγγελμα και την κοινωνική τους τάξη.
Πως είναι δυνατόν να εφαρμοστεί αυτό σήμερα, όταν έχουν ισοπεδωθεί ουσιαστικά οι κοινωνικές τάξεις, οι πρώην αστοί δεν έχουν χρήματα να συντηρήσουν τα πολυτελή τους αυτοκίνητα και να πληρώσουν τα «χαράτσια» των ακινήτων τους; Πως είναι δυνατόν να μιλάμε για πάλη των τάξεων όταν το «προλεταριάτο» μέσω του δημοσίου καταλάμβανε θέσεις με μισθούς και ευκαιρίες κλεψιάς που του απέφεραν περισσότερα πλούτη από την αστική τάξη που υποτίθεται ότι κρατούσε στα χέρια της το κεφάλαιο;
Σήμερα η πάλη είναι ξεκάθαρα Εθνική, κάθε Έθνος πρέπει να παλέψει για την επιβίωση του. Αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι πρέπει να στραφεί ενάντια σε κάποιο άλλο Έθνος. Αν όμως υπάρχουν απειλές, τύπου Αλβανίας και Τουρκίας προς την Ελλάδα, η άμυνα δεν είναι δικαίωμα ή λύση αλλά υποχρέωση.
Το Έθνος όμως πρέπει πρωτίστως να στραφεί ενάντια στο Ψευτοέθνος των Παγκόσμιων τοκογλύφων και δυναστών των Εθνών, Μπορεί αυτό να μην είναι συγκεκριμένο κράτος με σύνορα και στρατό. Είναι όμως τμήματα και κομμάτια πολλών κρατών και πολλών στρατών ανά τον κόσμο. Θα πρέπει κάθε Έθνος να επιτελέσει τον δικό του σκοπό και δεν είναι άλλος από την επιβίωση με κάθε μέσο και κόστος.
Κάθε Έθνος θα πρέπει να αποτινάξει τον δικό του ζυγό και τους εκφραστές αυτής του της καταπίεσης.
Θα πρέπει αντί να μεταναστεύει για να αποφύγει τις βόμβες των Αμερικανών «απελευθερωτών» ή την οικονομική εξαθλίωση που επιβάλουν οι «δημοκράτες» να εξεγερθεί, να επαναστατήσει, να αποτινάξει τον ζυγό και να ορθώσει το ανάστημά του, όπως έκαναν εδώ και χιλιάδες χρόνια στην Ελλάδα οι πρόγονοι μας.
Έτσι και αλλιώς, θλιβεροί υποστηρικτές του «συνταγματικού – δημοκρατικού τόξου», το ξεροκόμματο, το υπόγειο, και το μακρινό φως στο τούνελ έχουν αρχίσει και αυτά να εκλείπουν.
Είτε πάρεις μέρος είτε όχι στα σχέδια των αντιπάλων του Έθνους μας, θα πρέπει να ξέρεις ότι μέσα στα σχέδιά τους είσαι και εσύ και η δουλειά σου, οι γονείς σου, τα παιδιά σου… Καιρός λοιπόν να αντισταθείς σε αυτά τα σχέδια εναντίον του ένδοξου Έθνους μας.
Η αντίστροφή μέτρηση για τον ερχομό της Χρυσής Αυγής του Ελληνισμού άρχισε.
Η Χρυσή Αυγή δεν θα πληγεί ούτε αν την κατηγορούν άδικα και φυλακίζουν τον Αρχηγό και στελέχη της, ούτε αν δολοφονούν μέλη της.
Δεν θα χαθεί η Χρυσή Αυγή γιατί είναι ο δρόμος που από ένστικτο ακολουθεί κάθε Έλληνας Πατριώτης.
Γιατί οι δικές μας επαναστάσεις όπως είπε και ο Αρχηγός μας Νικόλαος Μιχαλολιάκος, ξεκινούν από Επάνω προς τα Κάτω!
Χατζησάββας Χρίστος