Η Χρυσή Αυγή τιμά τον Έλληνα εργαζόμενο και αγωνίζεται ενάντια σε όσους του στέρησαν την δουλειά και την ελπίδα. Λέμε όχι στην τρόικα, την ξεπουλημένη συγκυβέρνηση, την πλουτοκρατία και τους λαθρομετανάστες.
Πάγιος στόχος του Εθνικιστικού Κινήματος είναι η αξιοποίηση του εθνικού μας πλούτου και η επανεκκίνηση της πρωτογενούς παραγωγής, που θα δώσει τη δυνατότητα παραγωγικής εργασίας με υψηλή αμοιβή και απόδοση σε όλους τους Έλληνες. Ζήτω η εργατική Πρωτομαγιά!
Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες!
Η εφετινή Πρωτομαγιά, πέραν του ότι συμπίπτει με την Μεγάλη Εβδομάδα, βρίσκει την Χώρα μας στον πιο ασφυκτικό κλοιό του Μνημονίου. Τρία χρόνια συμπληρώθηκαν από τις 23 Απριλίου 2010, όταν από το ακριτικό Καστελόριζο ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος-Τζέφρυ Παπανδρέου, ο οποίος μέχρι εκείνη την στιγμή διαλαλούσε την διάσημη «μπαρούφα» ότι «λεφτά υπάρχουν», προχωρούσε στο έγκλημα εσχάτης προδοσίας, την προσφυγή της Ελλάδος στο ΔΝΤ. Εκεί, λοιπόν, αυτό το άεθνο, άθρησκο, άμυαλο και ανεπάγγελτο υποκείμενο ανακοίνωσε στον Ελληνικό Λαό την καταδίκη του για τα επόμενα χρόνια. Όλα αυτά, εννοείται, ότι δεν προέκυψαν ως κεραυνός εν αιθρία, αλλά αποτέλεσαν το προϊόν ενός προμελετημένου εγκλήματος. Το απεκάλυψε πρώτος όλων ο επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος Καν, σε συνέντευξή του στο γαλλικό Canal+, αποκαλύπτοντας ότι ο Γιωργάκης είχε απευθυνθεί σ’ αυτόν από τον Δεκέμβριο του 2009, δύο μήνες μετά την εκλογή του στην πρωθυπουργία.
Με τα αμέτρητα, λοιπόν, προβλήματα, τα οποία έφερε η έλευση του εθνοκτόνου Μνημονίου, η εφετινή Πρωτομαγιά αποκτά έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα. Αυτό το σύστημα της εθνικής σκλαβιάς και της κοινωνικής αδικίας σφαδάζει μέσα στις αντιφάσεις που το ίδιο γεννάει. Μέσα, όμως, από αυτή την επέλαση της προδοσίας, της διαφθοράς, της σήψης, της παρακμής ξεπηδούν και πάλι οι ρομφαίες της Αλήθειας και του Δικαίου, οι οποίες θα ανοίξουν τον δρόμο για την Απελευθέρωση της Πατρίδας και του Λαού.
Με αφορμή, λοιπόν, την Πρωτομαγιά οι Χρυσαυγίτες, Άνδρες και Γυναίκες, ως αναπόσπαστο μέρος του Εργαζόμενου Ελληνικού Λαού, δεν προσμένουμε καρτερικά, ούτε «μετράμε» απλώς τα βάσανά μας αλλά, αντιθέτως, σηκώνουμε ψηλά το κεφάλι με Υπερηφάνεια, διακηρύσσοντας την ακλόνητη και αδάμαστη θέλησή μας όχι απλώς να «βελτιώσουμε» την θέση των Ελλήνων εντός του σάπιου, αντεθνικού και αντιλαϊκού αυτού καθεστώτος, αλλά να απελευθερώσουμε την Χώρα από τα δεσμά των διεθνών τοκογλύφων και το εγχώριο υπηρετικό τους προσωπικό.
Ήταν πριν από 23 χρόνια όταν κάποιος ιδεολογικός εκπρόσωπος του φιλελευθερισμού, ο «πολύς» Φράνσις Φουκουγιάμα, δημιούργησε και διέδωσε τον μύθο του «τέλους της Ιστορίας». Έναν αστικό μύθο, ο οποίος κουρελιάστηκε από τις διαδικασίες της ίδιας της Ιστορίας. Η κατάρρευση του κομμουνιστικού μοντέλου μπορεί να άφησε χώρο στην παγκόσμια κυριαρχία μόνον για τους φιλελεύθερους καπιταλιστές, σήμανε όμως και την αναγέννηση του Εθνικισμού, την επιστροφή στο Εθνικό Ιδεώδες. Η περίοδος της σχετικής σταθεροποίησης του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος έληξε. Μαζί και οι ψευδαισθήσεις για έναν καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά και οι ντόπιοι υποτακτικοί τους, οι οποίοι κάνουν όλη την «βρώμικη δουλειά» για λογαριασμό των αφεντικών τους. Σε αυτές τις συνθήκες σαδισμού και βαρβαρότητας η λύση δεν μπορεί να έρθει, σε καμιά περίπτωση, από αποτυχημένες συνταγές του παρελθόντος. Η αναλγησία και η βαναυσότητα των εντολοδόχων της μνημονιακής συγκυβέρνησης δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί από τους εξουσιομανείς λιγούρηδες του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι καθημερινώς βουλιάζουν, όλο και πιο πολύ, στον βούρκο της καθεστωτικής νομιμότητας, δίνοντας επανειλημμένως επιτυχημένες εξετάσεις υπακοής και πειθαρχίας προς το σύστημα. Δεν μπορεί, επίσης, να έλθει από τα σταλινικά απολιθώματα του ΚΚΕ, του οποίου τις απάνθρωπες και αντεργατικές συνέπειες της ιδεολογίας του έζησαν στο πετσί τους τα Έθνη της Ανατολικής Ευρώπης για σαράντα πέντε (45) ολόκληρα χρόνια. Ούτε λόγος, εννοείται, μπορεί να γίνει για τους συνδικαλιστές εργατοπατέρες, έναν εσμό γραφειοκρατών, οι οποίοι σπεκουλάρουν πάνω στα εργασιακά δικαιώματα και κατακτήσεις, ερμηνεύοντάς τα ως έναν προθάλαμο για την ανάμιξή τους, ενεργά, με την πολιτική και την κατάληψη βουλευτικών (και υπουργικών) εδράνων.
Αν κάτι χαρακτηρίζει θετικά, ενεργητικά και ευεργετικά την εφετινή Εργατική Πρωτομαγιά είναι ότι το Εθνικό Λαϊκό Κίνημα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, ως αυθεντικός προστάτης και εκφραστής των αγώνων, των πόθων και των επιδιώξεων των Ελλήνων Εργαζομένων, βρίσκεται πλέον εντός της Βουλής αγωνιζόμενο, μέσα και έξω απ’ αυτήν, για το αναφαίρετο Δικαίωμα στην Εργασία, την Υγεία, την Ασφάλεια, την Κοινωνική Δικαιοσύνη και Ευημερία. Απέναντι και ενάντια στις στημένες φιέστες ξοφλημένων πολιτικάντηδων και αποτυχημένων εργατοπατέρων, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ καταγγέλλει το μεγάλο ψέμα ότι οι προλετάριοι (εξαθλιωμένοι) δεν έχουν Πατρίδα και αποδεικνύει περίτρανα ότι η Πατρίδα δεν μπορεί να έχει προλετάριους. Απέναντι στην κυνική αναισθησία των φιλελεύθερων της ΝΔ, των σοσιαληστών του ΠΑΣΟΚ και του «ροζ» δεκανικιού της ΔΗΜΑΡ, απέναντι στον ισοπεδωτισμό του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και των εξαμβλωμάτων της εξωκοινοβο(υ)λευτικής αριστεράς, με την λαγνεία τους υπέρ των λαθρομεταναστών και το μίσος τους εναντίον των Ελλήνων Εργατών να αγγίζει τα όρια της αηδίας, Εμείς λέμε ότι ο Έλληνας Εργαζόμενος αποτελεί την ελπίδα του Έθνους. Ζήτω η Ελληνική Εργατική Πρωτομαγιά! ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
ΥΓ: Οχτώ (8) χρόνια συμπληρώνονται τα ξημερώματα της Πρωτομαγιάς από τότε που «έφυγε» από κοντά μας ο Σύντροφος Μαρίνος. Γνήσιο τέκνο της νέας εργατικής βάρδιας ο Μαρίνος απέδειξε, με τον καλύτερο τρόπο, την άμεση σύνδεση του Λαϊκού Εθνικισμού με την έννοια της Εργασίας. Ο Μαρίνος δεν «ήταν» απλώς, θεωρητικά και τυπικά, δίπλα μας αλλά συνεχίζει να ΕΙΝΑΙ συνειδητά μαζί μας, τόσο μεταφυσικά όσο και ουσιαστικά, Συναγωνιστής και Συνοδοιπόρος στον, Υψίστης Αξίας, Πολιτικό Πόλεμο για την Εθνική Ανεξαρτησία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη, για το Αίμα και την Τιμή!
__article.jpg)