Ένα γεγονός που είναι δύσκολο να του αποδώσεις κάποιον
χαρακτηρισμό ανάμεσα σε τραγικό ή κωμικό συμβαίνει από τις τελευταίες εκλογές
και μετά. Φίλοι, γνωστοί και συγγενείς που δεν ψήφισαν την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, όταν μας
βλέπουν, χαμηλώνουν το κεφάλι ως ένδειξη ντροπής που δεν μας στήριξαν. Δυο είναι οι κατηγορίες που εγώ τοποθετώ τους
παραπάνω.
Η μία κατηγορία είναι τα πάσης
φύσεως ΄΄ αρπακτικά ΄΄ που πέρασαν χρυσές δεκαετίες αυτοί και οι γονείς τους,
τρώγοντας και πίνοντας το αίμα των μελλοντικών γενεών της πατρίδας μας. Αυτοί μιας και ως πηγή ζωής (πολλών ζωών
αποκατάσταση οικονομική) είχαν τα δύο κόμματα που μας κυβερνάνε, πολύ καλά
έκαναν και ψήφισαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μιας και από εκεί έχουν φάει του σκασμού, οπότε
μπορεί να τους αναγνωριστεί το συγκεκριμένο σιχαμερό άλλοθι. Αυτοί μπορούν
υπερήφανοι να μας αντικρίζουν με ψηλά το κεφάλι και να λένε φανερά ότι δεν μας ψήφισαν
και να τους ευχαριστούμε που δεν μας λέρωσαν. Η άλλη κατηγορία όμως ανθρώπων
που πεινάνε, αυτοί και οι οικογένειες τους, που δεν έχουν δουλειές τα παιδιά τους
και αυτοί έχουν κλείσει τα μαγαζάκια τους. Αυτοί που ζούνε με την πενιχρή
σύνταξη της γιαγιάς και τρέμουν την τραγική στιγμή του θανάτου της, αυτοί γιατί
τρέχουν πίσω από τα καλοβολεμένα λαμόγια; Αυτοί γιατί στηρίζουν πολιτικούς που
έχουν γύρω τους ανώτερες κάστες πολιτών να τους ακολουθούν με αμοιβή που
λάμβαναν χρόνια τώρα προκαταβολικά;
Γιατί ντρέπονται να
κοιτάξουν εμάς στα μάτια και όχι τα παιδιά τους;
Ίσως γιατί τα παιδιά τους
είναι στην Γερμανία πλέον μετανάστες.
Χατζησάββας Κ. Χρίστος.
