Οι εκλογές είναι η ανώτατη τελετή της θρησκείας της δημοκρατίας. Οι πιστοί της μαζεύονται κάθε τέσσερα ή και λιγότερα χρόνια και ψηφίζουν τα κόμματα που κατά την γνώμη τους είναι αυτά τα οποία ακολουθώντας το δημοκρατικό δόγμα θα κάνουν το καλύτερο γι αυτούς.
Με αυτή την λογική πριν το καθεστώς της 21ης Απρηλίου και μετά από αυτό η Ελλάδα περπατούσε σε έναν δρόμο με φώτα και χειροκροτητές που της έδειχναν το πράσινο φως να συνεχίσει να βαδίζει με τον ίδιο τρόπο. Το αποτέλεσμα της διαδρομής αυτής, σε συνάρτηση με την παταγώδη αποτυχία του κομμουνιστικού και καπιταλιστικού ιδεώδους μας έφεραν στον λάκκο με τα βοθρολύματα που προσπαθούμε να κολυμπήσουμε σήμερα.
Τα φώτα και οι χειροκροτητές της διαδρομής μας, αποδείχτηκαν αφίσες ψηφιακής εκτύπωσης πολύχρωμες σε χαρτί πολυτελείας ακριβοπληρωμένο. Οι χειροκροτητές μας αποδείχτηκαν ήχος κονσέρβα από κάποιο γραμμόφωνο που η βελόνα έχει φθαρεί και ο ήχος των χειροκροτημάτων πλέον ακούγετε σαν ριπές πυροβόλων. Οι ινστρούχτορες μας είναι πλέον κριτές μας και μας κρίνουν για όσα μας διέταξαν και εμείς κάναμε με προθυμία στρατιώτη που βαδίζει με βηματισμό απέναντι στις σειρές τουφεκιών του αντιπάλου. Το καλό του συστήματος αυτού είναι οτι οι Ινστρούχτορες αυτοί μαζί με τα υποχείρια τους θα την βγάλουν καθαρή. Το πολύ πολύ να μη κερδίσουν τις εκλογές αυτήν την φορά.
Εκλογές όμως θα κάνουν; Θα κάνουν γιατί δεν μπορούν διαφορετικά. Θα κάνουν γιατί θα είναι λίγο ακόμα λάδι στα ελατήρια που σοφά τοποθετημένα αποσβένουν κραδασμούς που ίσως διαφορετικά να διέλυαν το σαθρό αυτό σύστημα. Το θέμα είναι οτι πλέον η ανώτατη αυτή τελετή της θρησκείας της Δημοκρατίας είναι ταυτόχρονα και η ανώτατη απόδειξη του οτι η Δημοκρατία είναι ένα σύστημα συμβιβασμών και δουλοπρέπειας. Όταν τα μέρη που την απαρτίζουν είναι δουλοπρεπή και συμβιβάζονται με οικονομικά και πολιτικά ανταλλάγματα τότε όλα λειτουργούν καλά. Όταν όμως αποκτάει δύναμη πολιτική και ένα κίνημα Εθνικιστικό Λαϊκό με αρχές ασυμβίβαστες και με στόχο το ξέπλυμα και του τελευταίου ίχνους δουλοπρέπειας από την σκέψη του Έλληνα; Τότε οι γελοίοι μέτοχοι, ιερείς και κοινωνοί της Δημοκρατίας αρχίζουν και αισθάνονται ότι το σύστημα χάλασε. Δεν λειτουργεί με τους γνωστούς κανόνες, δεν μπορούν να προβλέψουν καμία συστημική βολική εξέλιξη για αυτούς. Όταν αυτός ο φόβος φθάνει στο σημείο να τους κυριεύσει σε σημείο που δεν θέλουν να κάνουν εκλογές, σε σημείο που κατηγορούν τους πολίτες που Δημοκρατικά θέλουν να ψηφίσουν τους Εχθρούς του καθεστώτος και να φέρουν το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ μέσα στον ναό της θρησκείας της Δημοκρατίας ως φασίστες και ναζί, τότε μας επιβεβαιώνουν το πόσο διαβλητό και αναξιόπιστο είναι το σύστημα που διέπει την πολιτική ζωή της πατρίδας μας. Πόσο διαβλητό και αναξιόπιστο είναι το σύστημα που μας κυβερνάει τόσα χρόνια.
Δυστυχώς γι αυτούς όμως, η ιστορία επαναλαμβάνεται και ας κατηγορούσαν ως γραφικούς όσους επέμεναν ότι η Νέα Ελλάδα του νέου αυτού κόσμου, δεν είναι αντάξια της ιστορίας της.
Με αυτό ως δεδομένο και με δεδομένο ακόμα ότι εμείς οι γραφικοί εχθροί του καθεστώτος και την ιστορία γνωρίζουμε και τα παθήματα μας έγιναν μαθήματα, είναι ξεκάθαρο ότι ήμαστε καταδικασμένοι όχι μόνο να δούμε τους τροχούς της ιστορίας να γυρνάν, αλλά να τους λιπάνουμε με το αίμα μας αν χρειαστεί και να γίνουμε για μια αιώνια στιγμή οι κύριοι Τους.
Με αυτή την λογική πριν το καθεστώς της 21ης Απρηλίου και μετά από αυτό η Ελλάδα περπατούσε σε έναν δρόμο με φώτα και χειροκροτητές που της έδειχναν το πράσινο φως να συνεχίσει να βαδίζει με τον ίδιο τρόπο. Το αποτέλεσμα της διαδρομής αυτής, σε συνάρτηση με την παταγώδη αποτυχία του κομμουνιστικού και καπιταλιστικού ιδεώδους μας έφεραν στον λάκκο με τα βοθρολύματα που προσπαθούμε να κολυμπήσουμε σήμερα.
Τα φώτα και οι χειροκροτητές της διαδρομής μας, αποδείχτηκαν αφίσες ψηφιακής εκτύπωσης πολύχρωμες σε χαρτί πολυτελείας ακριβοπληρωμένο. Οι χειροκροτητές μας αποδείχτηκαν ήχος κονσέρβα από κάποιο γραμμόφωνο που η βελόνα έχει φθαρεί και ο ήχος των χειροκροτημάτων πλέον ακούγετε σαν ριπές πυροβόλων. Οι ινστρούχτορες μας είναι πλέον κριτές μας και μας κρίνουν για όσα μας διέταξαν και εμείς κάναμε με προθυμία στρατιώτη που βαδίζει με βηματισμό απέναντι στις σειρές τουφεκιών του αντιπάλου. Το καλό του συστήματος αυτού είναι οτι οι Ινστρούχτορες αυτοί μαζί με τα υποχείρια τους θα την βγάλουν καθαρή. Το πολύ πολύ να μη κερδίσουν τις εκλογές αυτήν την φορά.
Εκλογές όμως θα κάνουν; Θα κάνουν γιατί δεν μπορούν διαφορετικά. Θα κάνουν γιατί θα είναι λίγο ακόμα λάδι στα ελατήρια που σοφά τοποθετημένα αποσβένουν κραδασμούς που ίσως διαφορετικά να διέλυαν το σαθρό αυτό σύστημα. Το θέμα είναι οτι πλέον η ανώτατη αυτή τελετή της θρησκείας της Δημοκρατίας είναι ταυτόχρονα και η ανώτατη απόδειξη του οτι η Δημοκρατία είναι ένα σύστημα συμβιβασμών και δουλοπρέπειας. Όταν τα μέρη που την απαρτίζουν είναι δουλοπρεπή και συμβιβάζονται με οικονομικά και πολιτικά ανταλλάγματα τότε όλα λειτουργούν καλά. Όταν όμως αποκτάει δύναμη πολιτική και ένα κίνημα Εθνικιστικό Λαϊκό με αρχές ασυμβίβαστες και με στόχο το ξέπλυμα και του τελευταίου ίχνους δουλοπρέπειας από την σκέψη του Έλληνα; Τότε οι γελοίοι μέτοχοι, ιερείς και κοινωνοί της Δημοκρατίας αρχίζουν και αισθάνονται ότι το σύστημα χάλασε. Δεν λειτουργεί με τους γνωστούς κανόνες, δεν μπορούν να προβλέψουν καμία συστημική βολική εξέλιξη για αυτούς. Όταν αυτός ο φόβος φθάνει στο σημείο να τους κυριεύσει σε σημείο που δεν θέλουν να κάνουν εκλογές, σε σημείο που κατηγορούν τους πολίτες που Δημοκρατικά θέλουν να ψηφίσουν τους Εχθρούς του καθεστώτος και να φέρουν το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ μέσα στον ναό της θρησκείας της Δημοκρατίας ως φασίστες και ναζί, τότε μας επιβεβαιώνουν το πόσο διαβλητό και αναξιόπιστο είναι το σύστημα που διέπει την πολιτική ζωή της πατρίδας μας. Πόσο διαβλητό και αναξιόπιστο είναι το σύστημα που μας κυβερνάει τόσα χρόνια.
Δυστυχώς γι αυτούς όμως, η ιστορία επαναλαμβάνεται και ας κατηγορούσαν ως γραφικούς όσους επέμεναν ότι η Νέα Ελλάδα του νέου αυτού κόσμου, δεν είναι αντάξια της ιστορίας της.
Με αυτό ως δεδομένο και με δεδομένο ακόμα ότι εμείς οι γραφικοί εχθροί του καθεστώτος και την ιστορία γνωρίζουμε και τα παθήματα μας έγιναν μαθήματα, είναι ξεκάθαρο ότι ήμαστε καταδικασμένοι όχι μόνο να δούμε τους τροχούς της ιστορίας να γυρνάν, αλλά να τους λιπάνουμε με το αίμα μας αν χρειαστεί και να γίνουμε για μια αιώνια στιγμή οι κύριοι Τους.
