29 Ιουν 2011

«Τα οχυρά δεν παραδίδονται αλλά κατακτώνται»

 ΡΟΥΠΕΛ. Η ΑΙΧΜΗ ΤΗΣ ΚΟΡΥΦΟΓΡΑΜΜΗΣ ΟΧΥΡΩΝ ΜΕΤΑΞΑ

 χάρτης της θέσης του οχυρού.
- Κόκκινο. Τμημα των πολυβολείων των οχυρών που το ένα κάλυπτε το άλλο με διασταυρούμενα πυρά.
- Πράσινο. Θέση Γερμανών.
- Μπλέ. Ποταμός Στρυμόνας



Ομάδα από μέλη του πυρήνα Κιλκίς μετά απο την συμμετοχή της στην συνάντηση με τον Πυρήνα του όμορου νομού των Σερρών επισκέφτηκε το οχυρό Ρούπελ, ένα οχυρό της οχυρωματικής γραμμής Μεταξά.
Εκεί ένας έφεδρος στρατιώτης μας ξενάγησε και μας εξιστόρησε τα γεγονότα της μάχης του 41 αλλά και μας είπε όλα τα δεδομένα για την κατασκευή του γιγαντιαίου αυτού έργου. Η ξενάγηση μας άρχισε απο την είσοδο που είναι γεμάτη με εικόνες των Αξιωματικών της εποχής εκείνης αλλά και με όπλα και αντικείμενα των στρατιωτών που ηρωικά υπερασπίστηκαν το οχυρό.
Η μάχη λοιπόν άρχισε όταν οι Γερμανοί θέλησαν να μπουν στην Ελλάδα για να περισώσουν ότι απέμεινε απο τους Ιταλούς που αποδεκατίστηκαν από τα Ελληνικά στρατεύματα που σωστά τοποθετημένα και διοικούμενα μαζί με την νεολαία της ΕΟΝ σιγά σιγά από αμυνόμενοι έγιναν επιτιθέμενοι και όδευαν σε ανακατάληψη των περιοχών που ήταν υπό κατάληψη από τους Αλβανούς. Έτσι λοιπόν τον Απρίλιο του 1941 οι Γερμανοί παρ έταξαν στην απέναντι πεδιάδα 6.500 στρατιώτες πλήρως εξοπλισμένους 140 αεροσκάφη άρματα μάχης άλλα και 250 πυροβόλα. Οι Ελληνες ήταν 950 στρατιώτες και αξιωματικοί με ούτε 10 Πυροβόλα και καθόλου αεροσκάφη για να αναχαιτίσουν την Γερμανική αεροπορία. Το Οχυρό μπορούσε να έχει 1600 άνδρες αλλά είχαν πάει προς βοήθεια του Ελληνο – Αλβανικού μετώπου και έτσι οι 950 άνδρες ήταν κυρίως μεγάλης ηλικίας επιστρατευμένοι αλλά και στρατιώτες και αξιωματικοί τραυματίες απο το μέτωπο που ανάρρωναν στα αναρρωτήρια του οχυρού. Η Επίθεση άρχισε απο τους Γερμανούς και ήταν λυσσαλέα. Αεροπορία και Πυροβολικό ήταν οι πρώτοι που άρχισαν να βάλουν κατά του τεχνητού λόφου του κεντρικού οχυρού μιας και νόμιζαν οτι το οχυρό ήταν αυτό που στην κορυφή του βουνού φαινόταν τα πολυβολεία του. Το οχυρό όμως ήταν δικτυωμένο υπόγεια σε μια ακτίνα 2.5 χιλιομέτρων απο την κορυφή του βουνού και με διασταυρούμενα πυρά μπορούσε να χτυπάει τους επιτιθέμενους του ενός λόφου με τα πολυβόλα του απέναντι χωρίς να μπορούν οι επιτιθέμενοι να καλυφθούν πουθενά. Οι πρώτες επιθέσεις αποκρούσθηκαν με απόλυτες μηδενικές απώλειες απο την Ελληνική πλευρά και με δεκάδες νεκρούς Γερμανούς από την άλλη. Το οχυρό είχε δενδροφυτευθεί για να μη ξεχωρίζει απο την υπόλοιπη περιοχή και έτσι τα αεροπλάνα δεν μπορούσαν να χτυπήσουν τα πολυβολεία άλλα και το πυροβολικό δεν είχε στόχο. Έτσι ο Γερμανός διοικητής Πίτερσεν διέταξε να ανέβει ένα Ζέπελιν με αξιωματικούς του πυροβολικού με την ειδικότητα του τεχνικού παρατηρητή βολής και με δικές τους υποδείξεις κατηύθυναν τα πυρά του πυροβολικού στα πολυβολεία που μπορούσαν να διακρίνουν από αέρα, μιας και σαν αεράμυνα η δύναμη του οχυρού ήταν μηδενική και δεν μπορούσαν να βλάψουν το Ζέπελιν. Η ζημιά που προκάλεσαν ήταν πολύ μικρή μιας και τα πολυβολεία στους λόφους ήταν δεκάδες όπως και οι έξοδοι διαφυγής. Την επόμενη νύχτα ένα ειδικό τμήμα αμφήβιων δυνάμεων των Γερμανών προσπάθησε να περάσει πλέοντας κατα μήκους του ποταμού στην πίσω πλευρά των οχυρών και να αιφνιδιάσει τους αμυνόμενους. Οι κατασκευαστές του Οχυρού όμως είχαν προβλέψει και αυτήν την πιθανότητα και είχαν τοποθετίσει πλέγματα στον ποταμό σε σημείο που το ποτάμι ήταν εντός εμβέλειας 6 πολυβολείων απο απέναντι λόφους με αποτέλεσμα την ακινητοποίηση των φουσκωτών των Γερμανών να ακολουθήσει ομοβροντία πολυβόλων με αποτέλεσμα και τα 3 πληρώματα των πρώτων απο τις 18 λέμβους να χάσουν την ζωή τους χωρίς να γλυτώσει ούτε ένας.
Οι γερμανικές δυνάμεις όμως απο την περιοχή της Δοιράνης είχαν περάσει μιας και δεν υπήρχε δυνατότητα οχύρωσης εκεί και Ετσι έφθασαν μέχρι την Θεσσαλονίκη ενώ άλλα στρατεύματα είχαν σχεδόν φθάσει στην Αθήνα με αποτέλεσμα και την συνθηκολόγηση. Τότε ο Γερμανός διοικητής έστειλε μήνυμα στον Ελληνα διοικητή
Τχη (ΠΖ) Γεώργιο Δουράτσο με ενημέρωση για την συνθηκολόγηση και κάλεσμα προς παράδοση του οχυρού. Η απάντηση του Δουράτσου ήταν σε 4 σκέλη.
Α) Ότι τα οχυρά παραδίδονται ΜΟΝΟΝ όταν κυριευθώσιν παρά του αντιπάλου.
Β) Ότι τοιούτων διαταγών περί ανακωχής κλπ. στερούμεθα παρά των ιεραρχικώς προϊσταμένων μας αρχών.
Γ) Ότι διαταγάς λαμβάνομεν και εκτελούμεν μόνον τας προερχομένας εκ των προϊσταμένων μας Αρχών.
Δ) Ότι ο αγών θα συνεχιστεί πάσα δε απόπειρα προσεγγίσεως του οχυρού θα συντριβεί.

΄Ετσι έμεινε και σαν ρητό του οχυρού <<Τα οχυρά δεν παραδίδονται αλλά κατακτώνται>>

Ο Γερμανός απεσταλμένος διαβεβαίωσε στην στρατιωτική του τιμή ότι δεν επρόκειτο για απάτη και όρισε συνάντηση για την 6:00 της επόμενης 10/4. Περί την 23:30` ώρα ελήφθη διαταγή πρώτα τηλεφωνικά και μετά εγγράφως για κατάπαυση του πυρός. Μετά την λήψη των διαταγών αυτών η διοίκηση των οχυρών αποφάσισε ομόφωνα την συνέχιση του αγώνα, καθώς και η αντίδραση των ανδρών του οχυρού ήταν ότι ο αγώνας έπρεπε να συνεχιστεί. Κατόπιν νέας τηλεφωνικής επικοινωνίας όμως, διαπιστώθηκε ότι η περαιτέρω θυσία ήταν μάταια.

Την επομένη 10 Απριλίου 1941 έλαβε χώρα η παράδοση του οχυρού. Έξω από το οχυρό ήταν παραταγμένο γερμανικό τμήμα που απέδωσε τιμές. Ο εντεταλμένος για την παραλαβή του οχυρού Γερμανός συνταγματάρχης συνεχάρη τον διοικητή του, Ταγματάρχη Δουράτσο, διαβεβαιώνοντας τα συγχαρητήρια και το θαυμασμό των ανωτέρων του. Τόνισε μάλιστα ότι για τους Γερμανούς αποτελούσε τιμή και υπερηφάνεια ότι είχαν ως αντίπαλο έναν τόσον ηρωικό στρατό.
Ο συνταγματάρχης Πίτερσεν ακόμα είπε οτι σαν στρατιωτικός δεν τον θλίβει η μεγάλη αυτή απώλεια γιατί ήταν σε μια έντιμη μάχη, αλλά τον θλίβει σαν άνθρωπο μιας και μόνο οι μισοί από το σύνταγμα του πλέον δεν ήταν νεκροί ή τραυματίες.

Έτσι έληξε η μάχη του Ρούπελ, που επάξια κατατάσσεται στην κατηγορία των απόρθητων οχυρών, καθώς δεν καταλήφθηκε από τον αντίπαλο αλλά συνθηκολόγησε λόγω εξωτερικών περιστάσεων και κατόπιν διαταγής. Το 125ο γερμανικό Σύνταγμα πλήρωσε τις μάταιες προσπάθειες κατάληψής του με 400 νεκρούς και τραυματίες, ενώ το 100 Σύνταγμα Ορεινών Κυνηγών που ενήργησε κατά του οχυρού Παλιουριώνες είχε 27 νεκρούς και 75 τραυματίες. Οι απώλειες της φρουράς του Ρούπελ και όχι μόνο του οχυρού ανήλθαν σε 44 νεκρούς και 152 τραυματίες.
Οι νεκροί του οχυρού Ρούπελ ήταν 14 μόνο.
Κανένας αιχμάλωτος δεν εκτελέστηκε αλλά έλαβε και απολυτήριο στρατιωτικό στα Γερμανικά.
Ο λόγος που η παραπάνω ιστορία έχει γίνει μόνο ένα έργο που δεν το παίζουν ΠΟΤΕ και το ότι και οι μαθητές όλης της Ελλάδας αλλά και ειδικότερα οι του Κιλκίς Σερρών δεν πηγαίνουν πια εκδρομές σχολικές για να μάθουν το συμβάν είναι το οτι το γεγονός σαν γεγονός αλλα και η θεόρατη κατασκευή των οχυρών είναι απο μόνη της μια ένεση εθνικής υπερηφάνειας και τόνωσης του ηθικού μας γιατί δείχνει οτι, αν θέλουμε και έχουμε άξιους ηγέτες η Ελλάδα είναι πολύ μεγάλη.

                                                    Τχης (ΠΖ) Γώργιος Δουράτσος.







Ο παππούς ενός απο τα μέλη του Πυρήνα Κιλκίς ήταν ένας απο τους 14 πεσόντες Ήρωες της Μάχης των Οχυρών. ΔΝΕΑΣ ΜΠΙΚΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ 06/04/1941


                Σε αυτό το μέρος λίγα χρόνια πρίν γράφτηκε μια χρυσή σελίδα στην ιστορία μας.

                     Φωτογραφίες απο το Οχυρό Ρούπελ όπως είναι σήμερα Ιούνιος του 2011
                                        Όλες οι εργασίες ανακατασκευής έγιναν το 1969 - 1972

                                                            Μέλη του Πυρήνας Κιλκίς



Τα οχυρά έφτιαξε ο Ιωάννης μεταξάς συνεχίζοντας το έργο του όταν έγινε πρωθυπουργός. Το όλο έργο χαρακτηρίζετε απο μια πρωτοφανή για τα τωρινά δεδομένα αξιοπιστία, αξιοκρατία, και αξιοπρέπεια. Δεν το έκαναν μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες ούτε με διαγωνισμούς και μειοδοσίες. Ο Μεταξάς που αντιλαμβανόταν οτι οι Βούλγαροι δεν είναι αδέρφια μας και με την πρώτη ευκαιρία θα μας έσφαζαν ξανά για να πάρουν την Μακεδονία μας ειδικά τώρα που ήταν και σύμμαχοι των νικητών έως τότε Γερμανών. Για να βουλώσουν μερικά στόματα που λένε οτι ο Μεταξάς βρέθηκε προ εκπλήξεως όταν μπήκαμε στην μάχη με τους Ιταλούς και Γερμανούς να πω οτι οι κύριες εργασίες άρχισαν το 1935 και διακόπηκαν το 41 μιας και εκτός της διασύνδεσης των πολυβολείων του Ρούπελ ήθελε να πετύχει και διασύνδεση των βασικών Οχυρών ( Μπέλες, Ρούπελ, Αγκίστρου κλπ...) Οι επιστήμονες που το σχεδίασαν ήταν απόφοιτοι αλλά και φοιτητές του εθνικού Μετσόβιου πολυτεχνείου, μέλη της ΕΟΝ όπου ταξίδεψαν σε όλη την Ευρώπη Ναζιστική ή μη και έλαβαν πληροφορίες για την βασική δομή και τις ανάγκες ενός τέτοιου έργου. Οι εργάτες που το έχτισαν, ήταν απο την Νότια Ελλάδα που ερχόταν στην περιοχή του Κιλκίς και των Σερρών με δεμένα τα μάτια για να μη μπορούν να αναγνωρίσουν την τοποθεσία που γίνονται τα έργα. Οι σήραγγες του Ρούπελ ΜΟΝΟ είναι περίπου 7 χλμ και είναι σε 3 επίπεδα με 14 εισόδους και εξόδους γνωστές. Τα μαγειρεία ήταν κατασκευασμένα έτσι ώστε οι μυρωδιές να φεύγουν έξω απο ένα σύστημα εξαερισμού με έξοδο περίπου 5 χιλιόμετρα νοτιότερα ώστε ο βαρδάρης να πηγαίνει τις μυρωδιές νότια στα μετόπισθεν και όχι βόρεια στους εχθρούς ώστε να μπορούν να αντιληφθούν την ύπαρξη τους. Η ροή του αέρα γινόταν με μηχανές που κινούσαν φτερωτές σε κομβικά σημεία των στοών( σήμερα χωρίς τις μηχανές και μέσα στο καλοκαίρι συνέχιζες να αισθάνεσαι την ροή του δροσερού αέρα που δεν αφήνει κανένα μέρος των στοών χωρίς φρέσκο αέρα). Η κάθε είσοδος είχε προβλεφθεί να αρχίζει με μια ευθεία 25 μέτρων περίπου που στο τέλος της είχε ένα πολυβόλο σε οπή στον τοίχο που ακόμα και ένας σύγχρονος σπρίντερ δεν θα μπορούσε να καλύψει δεχόμενος πυρά. Το σύνολο της δύναμης που μπορούσε να ζήσει μέσα στην στοά ήταν 1.600 άνδρες με κρεβάτια, τουαλέτες οπλισμό τροφή και νερό χωρίς κανένα πρόβλημα. Σε περίπτωση ανάγκης θα μπορούσε να διπλασιαστεί ο αριθμός και η δύναμη προσβολής του εχθρού μιας και μπορούσαν να βγουν τεράστιες δυνάμεις στρατιωτών απο διάφορες εξόδους σε ακτίνα 2.5 χλμ και να βρεθούν στα μετόπισθεν ανά πάσα στιγμή.
Ένα έργο που δείχνει ότι ο Μεταξάς προέβλεψε σωστά, σχεδίασε σωστά και έπραξε σωστά ότι έπρεπε για να μπορέσει να γίνει αυτό το τεράστιο έργο που κράτησε την πάνοπλη πολεμική μηχανή των Γερμανών και τους ανάγκασε να την περάσουν κάνοντας πάνω από 300 χλμ επιπλέον μέσω της Δοϊράνης.



26 Ιουν 2011

ΖΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ;




Εχθές 25 Ιουνίου 2011. Πραγματοποιήθηκε η μεγαλειώδης συγκέντρωση και πορεία του ΛΑΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ . Πλήθος κόσμου μαζί μας έδειξε πως, όχι μόνο δεν είναι κακό να δηλώνεις οτι είσαι Ελληνας εθνικιστής πατριώτης αλλά πρεπει να είσαι και υπερήφανος γιαυτό.
Σε όλες τις αναφορές που θα γίνουν στο διαδίκτυο θα έχουν φωτογραφίες δικές μας που θα δείχνουν και την ποσότητα αλλά κυρίως την ποιότητα των συναγωνιστών που με αυταπάρνηση περιφρούρησαν την εκδήλωση μας.
Λίγα μέτρα ποιο κάτω οι ''αγανακτισμένοι'' έδειξαν το πραγματικό τους πρόσωπο με την αντισυγκέντρωση που έκαναν οι πληρωμένοι αντιεξουσιαστές!
Δεν έμειναν όμως αναπάντητες προκλήσεις αλλά και ύπουλες επιθέσεις.
Έτσι εγώ για αλλαγή θα βάλω μερικές άλλες φωτογραφίες. Έτσι για να μη πάει χαμένο το αίμα των πρακτόρων αναρχικούλιδων και για να δώσουμε την δική μας απάντηση στην ερώτηση :
ΖΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ;
!!!ΖΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΌΣΜΟ ΚΥΡΙΕΥΕΙ!!!


Υ.Γ Αν και σαν λαγοι εχετε ταχυτητα, καποιοι δεν μπορεσαν να φθασουν στις τρυπες τους.Ετσι....
Μετά απο αυτήν την επίθεση που κάναμε στους πολεμιστές αντιφαΧΑΧΑΧΑΧΑ....
 


κάποιοι έπρεπε να πάνε για σέρβις, μιας και είχαν διαρροή από παντού...



18 Ιουν 2011

Αγρότες Τέλος.

Σαν πυρήνας Κιλκίς κυρίως ασχολούμαστε με εθνικά θέματα μιας και έχουμε σύνορα με τους Σκοπιανούς. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως οτι σαν Κιλκίς έχουμε και ένα μέρος απο τον κάμπο της Κεντρικής Μακεδονίας ο οποίος είναι συνέχεια του κάμπου των Γιαννιτσών. Η αγροτική παραγωγή του Κιλκίς ήταν απο τις μεγαλύτερες σε όλη την Ελλάδα με παραγωγή Σιτηρών, Αραβοσίτου(Καλαμπόκι), Καρπουζιών, Συσπόρου (βάμβακος), καπνών, λαχανικών, ακόμα και ξηρών καρπών στα βουνά με τα δάση από καστανιές και φουντουκιές. Η ένωση αγροτικών συνεταιρισμών του Κιλκίς διακινούσε τεράστιες ποσότητες αγροτικών προϊόντων καθώς και αλεύρων που στους ιδιόκτητους μύλους του παρασκεύαζε. Όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Χρόνια τώρα ο Αγρότης του Κιλκίς έχει βγει από την καλλιέργεια, λόγω των επιδοτήσεων. Ο τρόπος είναι απλός και αποτελεσματικός ενάντια στην Ελληνική αγροτική οικογένεια. Πήγαινε ο μεγαλοκαλλιεργιτής και έλεγε στον μικρό σε στρέμματα αγρότη. '' Δώσε μου τα χωράφια σου να τα καλλιεργήσω, να πάρω εγώ το προϊόν και εσύ εισπράττεις από την Ε.Ε την επιδότηση ανά στρέμμα, χωρίς να πατήσεις ούτε μια φορά στο χωράφι σου''. Με λίγα λόγια του πρότειναν ελαφρώς μειωμένο εισόδημα με ολική αφαίρεση της προσωπικής του εργασίας και ρίσκου καλλιέργειας. Μέχρι εδώ όλα ωραία. Ο αγρότης όμως αυτός, ο δυνατός σωματικά, μαθημένος στην δουλειά που έβαζε και τα παιδιά του να μάθουν τους τρόπους καλλιέργειας, με τα αγροτικά εργαλεία που από μόνα τους είναι μικρές ή και μεγάλες περιουσίες. Δεν υπάρχει πλέον. Ο αγρότης αυτός είναι πλέον παππούς που δεν μπορεί να αντέξει την αγροτική εργασία χωρίς βοήθεια αλλά και ξέμαθε απο την δουλεια μέσα στον ήλιο και το νυχτερινό ξύπνημα για πότισμα, ο γιος του που δεν έπαιρνε από γράμματα πήγε και αυτός στην πόλη να γίνει εργάτης και δεν έκατσε στο χωριό του. Τα εργαλεία καταστράφηκαν από την αχρηστία ή πουλήθηκαν. Η μόνη έννοια όλων είναι η επιδότηση απο την Ε.Ε. Ο μεγαλο καλλιεργιτής των 1000+ στρεμμάτων, αγόρασε εργαλεία και προσέλαβε εργάτες αλλοδαπούς, αγόρασε ακόμα και θεριστικές μηχανές, αντικατέστησε ακόμα και τους μεσίτες των αγροτικών προϊόντων και μιλάει απευθείας με τους χονδρέμπορους. Το 2013 η Κ.Α.Π (κοινή αγροτική πολιτική) λέει οτι οι επιδοτήσεις σταματούν. Θα περιμένει ο παππούς να χτυπήσει η πόρτα και να του πει ο μεγαλοκαλλιεργιτής '' Παππού, ήρθα και φέτος να πάρω τα χωράφια σου και κράτα την επιδότηση'' Η πόρτα όμως δεν θα χτυπάει, κανένας δεν θα τα θέλει τα χωράφια με ενοίκιο γιατί είχαν καλομάθει στα τσάμπα. Τότε θα πάει ο παππούς στον μεγαλοκαλλιεργιτή να τον παρακαλέσει και να πάρει την απάντηση '' Να νοικιάσω παππού δεν θέλω. Να αγοράσω όμως θέλω, αλλιώς καλλιέργησε τα μόνος σου, αν έχεις δύναμη, αν έχεις μάθει στα παιδιά σου να το κάνουν, αν σου έχουν μείνει εργαλεία και τότε μιας και εξαφάνισα και τους μεσιτάδες, τράβα βρες και που θα τα δώσεις'' Ο Όσβαλντ Σπέγκλερ λέει οτι η ιστορία δεν είναι γραμμική ούτε κλειστός κύκλος. Η ιστορία είναι σπειροειδής και επαναλαμβάνετε σε διαφορετικές χρονικές και κοινωνικές καταστάσεις που η κάθε εποχή έχει. Έτσι τα χωράφια θα τα πάρουν όλα οι μεγαλοκαλλιεργητές. Τον θερισμό θα τον κάνουν με δικές τους μηχανές. Το εμπόριο θα το κάνουν μόνοι τους. Τα παιδιά των παλαιών αγροτών μικρο καλλιεργητών θα μείνουν χωρίς δουλειά στην πόλη και θα επιστρέψουν στο χωριό και θα πάνε να δουλέψουν υπάλληλοι στα χωράφια που κάποτε ήταν της οικογένειας τους. Θα δουλεύουν υπό την επίβλεψη αλλά και το έλεος των νέων Τσιφλικάδων.
Πρέπει όλοι να καταλάβουμε οτι η εκκίνηση της οικονομίας πρέπει να γίνει απο την αρχή της και όχι απο το τέλος της. Η Αρχή είναι ο πρωτογενείς τομέας. Αγρότης,.Κτηνοτρόφος. Ψαράς. Πρέπει να παρατήσουμε τα μαγαζάκια που φυτοζωούν με την ελπίδα που μας δίνουν οτι με δάνειο στο δάνειο και χρέος στο χρέος, θα τα κρατήσουμε για μια καλύτερη οικονομική εποχή που θα μας δώσουν λεφτά και θα ήμαστε πλούσιοι με βάση του ηλίθιου Αμερικανικού ονείρου του οτι δούλεψε και κατανάλωσε και θα γίνεις και εσύ Κόκκαλης μια μέρα, αλλά μέχρι τότε μη μιλάς.
Επιστροφή στο χωριό και την καλλιέργεια της γης Τώρα ή δεν θα υπάρξει άλλη ευκαιρία ούτε για εμάς ούτε για τα παιδιά μας.
Σαν πυρήνας Κιλκίς κυρίως ασχολούμαστε με εθνικά θέματα μιας και έχουμε σύνορα με τους Σκοπιανούς. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως οτι σαν Κιλκίς έχουμε και ένα μέρος απο τον κάμπο της Κεντρικής Μακεδονίας ο οποίος είναι συνέχεια του κάμπου των Γιαννιτσών. Η αγροτική παραγωγή του Κιλκίς ήταν απο τις μεγαλύτερες σε όλη την Ελλάδα με παραγωγή Σιτηρών, Αραβοσίτου(Καλαμπόκι), Καρπουζιών, Συσπόρου (βάμβακος), καπνών, λαχανικών, ακόμα και ξηρών καρπών στα βουνά με τα δάση από καστανιές και φουντουκιές. Η ένωση αγροτικών συνεταιρισμών του Κιλκίς διακινούσε τεράστιες ποσότητες αγροτικών προϊόντων καθώς και αλεύρων που στους ιδιόκτητους μύλους του παρασκεύαζε. Όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Χρόνια τώρα ο Αγρότης του Κιλκίς έχει βγει από την καλλιέργεια, λόγω των επιδοτήσεων. Ο τρόπος είναι απλός και αποτελεσματικός ενάντια στην Ελληνική αγροτική οικογένεια. Πήγαινε ο μεγαλοκαλλιεργιτής και έλεγε στον μικρό σε στρέμματα αγρότη. '' Δώσε μου τα χωράφια σου να τα καλλιεργήσω, να πάρω εγώ το προϊόν και εσύ εισπράττεις από την Ε.Ε την επιδότηση ανά στρέμμα, χωρίς να πατήσεις ούτε μια φορά στο χωράφι σου. Με λίγα λόγια του πρότειναν ελαφρώς μειωμένο εισόδημα με ολική αφαίρεση της προσωπικής του εργασίας και ρίσκου καλλιέργειας. Μέχρι εδώ όλα ωραία. Ο αγρότης όμως αυτός, ο δυνατός σωματικά, μαθημένος στην δουλειά που έβαζε και τα παιδιά του να μάθουν τους τρόπους καλλιέργειας, με τα αγροτικά εργαλεία που από μόνα τους είναι μικρές ή και μεγάλες περιουσίες. Δεν υπάρχει πλέον. Ο αγρότης αυτός είναι πλέον παππούς που δεν μπορεί να αντέξει την αγροτική εργασία χωρίς βοήθεια αλλά και ξέμαθε απο την δουλεια μέσα στον ήλιο και το νυχτερινό ξύπνημα για πότισμα, ο γιος του που δεν έπαιρνε από γράμματα πήγε και αυτός στην πόλη να γίνει εργάτης και δεν έκατσε στο χωριό του. Τα εργαλεία καταστράφηκαν από την αχρηστία ή πουλήθηκαν. Η μόνη έννοια όλων είναι η επιδότηση απο την Ε.Ε. Ο μεγαλο καλλιεργιτής των 1000+ στρεμμάτων, αγόρασε εργαλεία και προσέλαβε εργάτες αλλοδαπούς, αγόρασε ακόμα και θεριστικές μηχανές, αντικατέστησε ακόμα και τους μεσίτες των αγροτικών προϊόντων και μιλάει απευθείας με τους χονδρέμπορους. Το 2013 η Κ.Α.Π (κοινή αγροτική πολιτική) λέει οτι οι επιδοτήσεις σταματούν. Θα περιμένει ο παππούς να χτυπήσει η πόρτα και να του πει ο μεγαλοκαλλιεργιτής '' Παππού, ήρθα και φέτος να πάρω τα χωράφια σου και κράτα την επιδότηση'' Η πόρτα όμως δεν θα χτυπάει, κανένας δεν θα τα θέλει τα χωράφια με ενοίκιο γιατί είχαν καλομάθει στα τσάμπα. Τότε θα πάει ο παππούς στον μεγαλοκαλλιεργιτή να τον παρακαλέσει και να πάρει την απάντηση '' Να νοικιάσω παππού δεν θέλω. Να αγοράσω όμως θέλω, αλλιώς καλλιέργησε τα μόνος σου, αν έχεις δύναμη, αν έχεις μάθει στα παιδιά σου να το κάνουν, αν σου έχουν μείνει εργαλεία και τότε μιας και εξαφάνισα και τους μεσιτάδες, τράβα βρες και που θα τα δώσεις'' Ο Όσβαλντ Σπέγκλερ λέει οτι η ιστορία δεν είναι γραμμική ούτε κλειστός κύκλος. Η ιστορία είναι σπειροειδής και επαναλαμβάνετε σε διαφορετικές χρονικές και κοινωνικές καταστάσεις που η κάθε εποχή έχει. Έτσι τα χωράφια θα τα πάρουν όλα οι μεγαλοκαλλιεργητές. Τον θερισμό θα τον κάνουν με δικές τους μηχανές. Το εμπόριο θα το κάνουν μόνοι τους. Τα παιδιά των παλαιών αγροτών μικρο καλλιεργητών θα μείνουν χωρίς δουλειά στην πόλη και θα επιστρέψουν στο χωριό και θα πάνε να δουλέψουν υπάλληλοι στα χωράφια που κάποτε ήταν της οικογένειας τους. Θα δουλεύουν υπό την επίβλεψη αλλά και το έλεος των νέων Τσιφλικάδων.
Πρέπει όλοι να καταλάβουμε οτι η εκκίνηση της οικονομίας πρέπει να γίνει απο την αρχή της και όχι απο το τέλος της. Η Αρχή είναι ο πρωτογενης τομέας. Αγρότης,.Κτηνοτρόφος. Ψαράς. Πρέπει να παρατήσουμε τα μαγαζάκια που φυτοζωούν με την ελπίδα που μας δίνουν οτι με δάνειο στο δάνειο και χρέος στο χρέος, θα τα κρατήσουμε για μια καλύτερη οικονομική εποχή που θα μας δώσουν λεφτά και θα ήμαστε πλούσιοι με βάση του ηλίθιου Αμερικανικού ονείρου του οτι δούλεψε και κατανάλωσε και θα γίνεις και εσύ Κόκκαλης μια μέρα, αλλά μέχρι τότε μη μιλάς.
Επιστροφή στο χωριό και την καλλιέργεια της γης Τώρα ή δεν θα υπάρξει άλλη ευκαιρία ούτε για εμάς ούτε για τα παιδιά μας.

14 Ιουν 2011

”Η ιστορία του κόσμου μας, είναι γεμάτη από νίκες που πέτυχαν καλά οργανωμένες μειονότητες”



Περίμενα έναν μήνα, να δω αν θα αναφερθεί σε κάποιο απο τα ΜΜΕ κάτι που είπε ένας απο τους νέους ”σωτήρες” που μας έχουν φέρει. Ο Σερ Βασίλειος Μαρκεζίνης. Τον τελευταίο καιρό μας τον παρουσιάζουν σαν τον πατριώτη, που έχει φοβερές ιδέες και προτάσεις για την σωτηρία της Ελλάδα. Πρέπει να ήμαστε δυνατοί μας λέει, να εξορύξουμε τον ορυκτό μας πλούτο. Πρέπει να ήμαστε σκληροί στα εθνικά μας θέματα λέει. Ποιος; Ο Σερ Βασίλειος Μαρκεζίνης. Το όνομα αυτό, σαν γνωστό να ακούγετε, δεν μπορεί να μη το θυμάται κανένας από τους μεγαλοδημοσιογράφους τιμητές Του. Ο πατέρας του, πρωθυπουργός διορισμένος από τον Γεώργιο Παπαδόπουλο δεν ήταν; Τι έγινε; Τόσο κοντή είναι η μνήμη μερικών δημοκρατοφρουρών; Γιατί τέτοια προώθηση τους τελευταίους μήνες;
Είναι σωστός πολιτικά και η γνώμη του μετράει θα πουν κάποιοι. Ωραία τότε θα πιαστώ και εγώ από μια φράση του στην τηλεοπτική συνέντευξη  με γνωστό δημοσιογράφο εδώ και έναν μήνα.
”Η ιστορία του κόσμου μας, είναι γεμάτη από νίκες που πέτυχαν καλά οργανωμένες μειονότητες” είπε ο Σερ… Αυτό είναι! Η επιτομή του αγώνα μας. Δεν έχει σημασία αν ήμαστε 10.000 και πλέον σε μια πορεία στο κέντρο της Αθήνας και τα ΜΜΕ θεωρούν ότι ήμαστε λίγοι για να μας δείξουν. Ακόμα δεν έχει σημασία αν θα μπορέσουμε να γίνουμε πλειοψηφία ποτέ. Τίποτα από αυτά δεν έχει σημασία σε έναν ιδεολογικό αγώνα ή στην μετεξέλιξη του όποια και αν είναι αυτή. Σημασία έχει η οργάνωση.
Σημασία έχει ο Λυκούργος να έχει γράψει τους νόμους Του και οι Λεωνίδες και Αλέξανδροι να ηγούνται στρατιώτες που να πέφτουν στην μάχη, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι.
ΧΡΗΣΤΟΣ Χ
ΠΥΡΗΝΑΣ ΝΟΜΟΥ ΚΙΛΚΙΣ

12 Ιουν 2011

25 ΙΟΥΝΙΟΥ – ΑΓΑΛΜΑ Μ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ - ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ


Ο ΠΥΡΗΝΑΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ΚΙΛΚΙΣ ανακοινώνει οτι στις 25 Ιουνίου 2011 στις 5 το απόγευμα θα ξεκινήσει λεωφορείο για το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Θεσσαλονίκη, όπου θα γίνει εκδήλωση – τελετή μνήμης, προς τιμήν του Μεγάλου στρατηλάτη της Ελλάδας και της Μακεδονίας μας ειδικότερα.
Η συμμετοχή επιτρέπετε μόνο σε Ελληνες που είναι υπερήφανοι για την καταγωγή τους ανεξάρτητα με το τι ψήφιζαν σε όλη τους την ζωή.
Η επιστροφή θα γίνει την ίδια ημέρα στις 11 το βράδυ. Το κόστος μετάβασης και επιστροφής θα είναι περίπου στα 10 ευρώ. Δεν πρέπει κανένας να λείπει από την μεγαλύτερη εκδήλωση που γίνετε στην βόρεια Ελλάδα και στην Θεσσαλονίκη από Ελληνες εθνικιστές της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ.
Πρέπει η συμμετοχή μας σαν ΚΙΛΚΙΣ να είναι μεγάλη και μαζική.
Πρέπει να δείξουμε ότι οι φύλακες των συνόρων της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ από τους κατ επάγγελμα σφετεριστές της ιστορίας μας και γνώσην έχουν αλλά και την θέληση και την δύναμη να σταθούν αντάξιοι της αρχαίας και νεότερης ιστορίας των προγόνων τους που με το αίμα τους υπερασπίστηκαν την ελευθερία της ιερής γης της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ.
Δεν έχει σημασία αν οι πολιτικοί του διεφθαρμένου κράτους μας έχουν απογοητεύσει, δεν έχει σημασία αν οι ίδιοι φυγομαχήσουν σε μια δύσκολη κατάσταση.
Εμείς πρέπει να σταθούμε και να δώσουμε τον αγώνα μας, όπως κάναμε πάντα.
Ο αγώνας άλλωστε από αρχαιοτάτων χρόνων δινόταν Υπέρ Βωμών και Εστιών!!!

ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ